Saya rindu tunggang laju motor kapcai saya ke bandar, biarpun dua atau tiga kali sehari
saya rindu tunggang motor kapcai saya membelah kabus subuh biarpun dingin bagai nak beku
saya rindu bunyi 'keting' dari corong bunyi telefon bimbit saya, saya capai dan saya senyum lapang ikhlas
saya rindu menyentuh skrin telefon menitip cerita buat dia
saya rindu mendengar cerita kucing
saya rindu mendengar syor dan nasihat sihat badan
saya rindu bukit Padang Tembak
saya rindu senyum manis dengan lawak natural
saya rindu dikit dekah ketawa ihklas
saya rindu masam di wajah tatkala tidak capai apa diharap
saya rindu membina sedikit semangat buat dia
saya rindu lihat susunan tulang ikan tongkol keliling pinggan
saya rindu nyanyi lagu tanpa muzik di corong telefon walau sumbangnya sudah tentu
saya amat rindu panggilan 'dear'
saya rindu 'mengutis' stereng kereta
saya rindu bunyi mendecet daripada enjin kereta biru
saya rindu karipap pemberiannya
saya rindu banyak lagi tentang dia
saya amat rindu semua tentang Lyn
Kini saya terkapai bisu lemas dalam laut rindu.
No comments:
Post a Comment